Como unha sinfonía da vida presentamos unha obra en pequenos fragmentos, etapas, un comenzo co "prefiero non pensar" como lema, deixándonos levar polas circunstancias, unha segunda parte "canela en rama" como expresión do poder, ser donas do agora, e un final indeciso, "Alerta 4", con medo por non saber se estamos ao borde do abismo.